دانلود رایگان پرسشنامه تخریب گرایی (وندالیسم)

توضیحات

پرسشنامه تخریب گرایی(وندالیسم) بهرمان(۱۳۹۳)

قسمتی از پرسشنامه تخریب گرایی(وندالیسم) بهرمان(۱۳۹۳):

پرسشنامه تخریب گرایی دارای ۱۰ سوال بوده که توسط بهرمان در سال ۱۳۹۳ طراحی و تنظیم شده است که بر اساس طیف لیکرت ۵ نقطه ای ( از بسیار کم تا بسیار زیاد ) نمره گذاری شده است.

قسمتی از سوالات:

۱ شعارنویسی و خط کشی بر روی در و دیوار، میز و صندلی و درخت
۲ تخریب تلفن عمومی

۹ شکستن لامپ خیابانها
۱۰ تخریب اموال مسجد

پرسشنامه تخریب گرایی(وندالیسم) بهرمان(۱۳۹۳)

برای دانلود پرسشنامه تخریب گرایی (وندالیسم) بهترین کیفیت از گزینه خرید و دانلود فوری اقدام نمایید لینک دانلود پرسشنامه تخریب گرایی (وندالیسم) بلافاصله بعد از پرداخت در اختیار شما قرار داده می شود.

____________________________________

وندالیسم چیست؟
واژه وندالیسم از کلمه وندالیسم گرفته شده است. وندال ها یک قبیله آلمانی-اسلاو بودند. در قرن پنجم میلادی با خشونت، خونخواهی و مبارزه پیوسته به سرزمین های مختلف یورش می بردند و با از بین بردن اموال ساکنان این سرزمین ها همه چیز را غارت می کردند.

غارت به معنای تخریب میراث و اموال عمومی است که یک عمل ستم اجتماعی محسوب می شود و در زمره تقسیمات و جنایات جوامع مدرن طبقه بندی می شود.

باید می دیدی افرادی که اسم، آگهی کالا و خدمات، شعر، نامه، خاطره، نفرین، نقاشی و… گذاشته اند.) پل ها و…) شکسته اند! حرکتی عجیب و نگران کننده که نسخه مجازی آن نیز ترول های به اصطلاح شبکه های اجتماعی هستند که با کامنت هایی توهین آمیز به صفحات چهره های معروف حمله می کنند.

تخریب یعنی فشار. پرخاشگری پرخاشگری رکود اقتصادی پاسخ تهاجمی و خصمانه به شکست و غیره از جمله دلایل، عدم تنظیم رابطه فرد و جامعه است; ضعف و زوال اخلاقی؛ تضعیف نهادهای اجتماعی مانند خانواده و مدرسه. انتقال ارزش های اجتماعی؛ از دلایل احتمالی می توان به شرایط غیرعادی حاکم بر جامعه اشاره کرد. شکل گیری تخریب.

شدت خرابکاری از خفیف (مانند نقاشی دیوارها، نقاشی روی تابلوهای تبلیغاتی، سوراخ‌های ماشین، علامت‌گذاری خودروهای پارک شده، نوشتن یادبود روی درختان و آثار تاریخی و غیره) تا شدید (مانند شکستن ویترین مغازه‌ها و غارت بی‌نظم آنها) متغیر است. مطابق با تعداد این بیماری در انسان تشکیل می شود.

وندالیسم در بین نوجوانان و جوانان بیشتر از سایر اقشار جامعه است. آنها شیشه‌های مدارس را می‌شکنند، میز و صندلی‌ها را می‌نویسند یا مثله می‌کنند، به کتاب‌های کتابخانه آسیب می‌زنند، به خوابگاه‌های دانشجویی آسیب می‌زنند، به آثار هنری آسیب می‌رسانند، به حمل‌ونقل عمومی و تابلوهای شهری آسیب می‌زنند و…

آنومی یا ناهنجاری اجتماعی مهمترین عامل ایجاد خرابی است. یعنی افرادی که هیچ ارتباط و اتحادی با جامعه ندارند و به هر دلیلی طرد شده‌اند یا خودشان احساس طرد شده‌اند، دلیلی نمی‌بینند که خشم خود را بر آثار باستانی و اموال عمومی بیرون نریزند. دومین دلیل مهم عصبانیت افراد از شکست های خود مانند طبقه اجتماعی است و دلیل سوم نیاز به ابراز وجود و هویت است که در این صورت هدف اصلی تخریب نیست، اما مردم این را می دانند.

کار آنها منجر به تخریب می شود، مانند گرافیتی و گرافیتی. خسارات از یک سو موجب هزینه های فیزیکی و مادی برای بازیابی و بازسازی آثار و اموال تخریب شده می شود و از سوی دیگر منجر به کثیف شدن شهر و تخریب آثار تاریخی باستانی می شود و در مرحله بعد منجر به گسترش آسیب می شود. در واقع هر آسیبی باعث تشویق رفتار مشابه در این زمینه می شود.
گاهی مشکلات ژنتیکی و بیماری های روانی منجر به رفتارهای ضد اجتماعی می شود. در این صورت مراجعه به متخصص بهترین راه برای اصلاح این رفتار است.

انواع وندالیسم

وندالیسم دو نوع است، فردی و گروهی.
کشتار جمعی با برنامه ها و اهداف مشخصی انجام می شود، اما تخریب فردی اغلب برنامه ها و اهداف خاصی ندارد. اگرچه ممکن است عمل وندالیسم جمعی آشکارتر یا جسورانه به نظر برسد، اما در عمل، آسیب اجتماعی و اقتصادی پنهان خرابکاری خصوصی بسیار گسترده تر و عمیق تر است.

خرابکاران چه کسانی هستند؟
وندال ها یا خرابکاران متعلق به قشر خاصی از جامعه یا منطقه ای از شهر نیستند و در هیچ منطقه خاصی از شهر دست به تخریب نمی زنند، در حالی که وندالیسم وجود ندارد.

محدودیت زمانی یا مکانی برای انجام فعالیت غیراخلاقی او. البته مواردی مانند وجود خرده فرهنگ ها در یک منطقه خاص از شهر و مهاجرت می تواند از عوامل موثر در پیدایش وندالیسم باشد. علاوه بر این، این پدیده اجتماعی غیرعادی که به عنوان آنارشیسم شهری و رفتار ضد شهری طبقه بندی می شود، اغلب در نوجوانان و جوانان دیده می شود.

افرادی که در زمینه های تحصیلی، شغلی، مالی، خانوادگی و اجتماعی ناامیدی ها، ناکامی ها و ناکامی های مختلفی را تجربه کرده اند و دارای شخصیتی پرخاشگر، بی ثبات، ضد اجتماعی، غمگین، انتقام جو و در عین حال مستاصل هستند. جامعه شناسان غربی وندالیسم را یک بیماری مدرن می دانند که تا نیم قرن پیش به عنوان یک مشکل اجتماعی وجود نداشت.

آمار ایران نشان می دهد که ۶۷ درصد خرابکاران در رده سنی ۱۰ تا ۲۵ سال قرار دارند که درصد مردان بیشتر از زنان است به طوری که ۷۵ درصد مرد و ۲۵ درصد زن هستند. در مورد تحصیلات نیز ۳۵٫۴ درصد دارای تحصیلات متوسطه و ۲۲٫۹ درصد دارای تحصیلات ابتدایی بودند. همچنین موارد خرابکاری در مناطق شهری بسیار بیشتر از مناطق روستایی است.

برای خرابکاران، پرخاشگری مهمترین زیرساخت است. پرخاشگری یکی از مکانیسم های دفاعی روانی برای کنترل محیط و رسیدن به آرامش است. عصبانیت و پرخاشگری ناشی از موقعیت های نامطلوب مانند ورشکستگی و فقر، حسرت و خیانت، درد و رنج، بیماری ها و … است که در برخورد با افراد پرخاشگری از طریق ضرب و شتم، تحقیر، توهین، شکنجه، اتهامات افراطی و غیره با افراد ظاهر می شود. اشیاء با تخریب و تخریب. در صورت رعایت معیارهای تعریف شده و تداوم و نظم کافی، پرخاشگری نسبت به افراد را می توان سادیسم و ​​پرخاشگری به اشیا را «وندالیسم» نامید.

در ایران طبق ماده ۶۷۷ قانون مجازات اسلامی هرکس اموال منقول یا غیرمنقول دیگری را به نحوی از انحا جزئی یا جزئی عمداً تخریب یا تخریب کند به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.

در مورد تخریب اموال عمومی، قانونگذار برای انواع خاصی از تخریب تا ۱۰ سال حبس در نظر گرفته است.