توضیحات
پرسشنامه سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس
قسمتی از پرسشنامه سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس ۱۹۹۵:
پرسشنامه سبک های تصمیم گیری دارای ۲۵ سوال بوده که توسط اسکات و بروس در سال ۱۹۹۵ طراحی و ساخته شده است و دارای ۵ مولفه ای تصمیم گیری مدیران ( عقلانی، شهودی، وابستگی، آنی و اجتنابی ) را شامل می شود و بر اساس طیف لیکرت ( از هرگز تا همیشه ) نمره گذاری می شود.
در ضمن این پرسشنامه به صورت کامل دارای تعاریف مفهومی + سوالات تخصصی + شیوه نمره گذاری + تفسیر و تحلیل + روایی و پایایی + منابع می باشد.
قسمتی از سوالات:
وقتی صحبت از تصمیم گیری گروهی می شود، بلافاصله بحث سبک های تصمیم گیری به ذهن خطور می کند.
زیرا برخلاف تصمیم گیری فردی که همه چیز با منطق یا شهود تصمیم گیرنده محدود می شود، در تصمیم گیری گروهی با افراد مختلفی در سطوح مختلف قدرت و اختیار مواجه هستیم که هر کدام ترجیحات متفاوتی دارند.
به دلیل این تفاوت ها، تقریباً تمام کتاب های رفتار سازمانی فصلی را به سبک های مختلف تصمیم گیری اختصاص می دهند و سعی می کنند مخاطبان خود را با سبک های مختلف آشنا کنند.
در واقع پس از مطالعه سبک ها متوجه می شوید که با همه آنها آشنا هستید و هیچ تقسیم بندی جدیدی وجود ندارد. با این حال، در هر نوع فرآیند تصمیم گیری، نکات ظریف و ظریفی وجود دارد که به تدریج در درس های آینده خواهید آموخت.
با این توضیحات، درس حاضر را مقدمه ای برای بحث های زیر در نظر بگیرید.
تصمیم گیری خودکامه
در تصمیم گیری استبدادی یا خودمحورانه، تصمیم گیرنده (معمولاً یک مدیر یا یک فرد ارشد در گروه) نظر و انتخاب خود را انتخاب نهایی می داند و آن را اعلام و به اطلاع دیگران می رساند.
در واقع در اینجا با تصمیمات جمعی سروکار نداریم، بلکه با گروه هایی سروکار داریم که باید تصمیمات فردی را بپذیرند و اجرا کنند.
معیار احترام به اعضای گروه در تصمیم گیری این است که دیکتاتور به جای اینکه تصمیم خود را بگوید، سعی می کند اعضای گروه را متقاعد کند که انتخاب او برای گروه مفید است (به انگلیسی می گویند: مدیر از ابزار فروش استفاده می کند. به جای گفتن).
شاید در نگاه اول احساس کنیم که این سبک همیشه و همه جا بد است و یک مدیر یا سرپرست نباید از این سبک استفاده کند.
اما به یاد داشته باشید که این روش سریع ترین راه برای تصمیم گیری است و زمانی که تصمیم گیری سریع لازم است، چاره ای جز انتخاب سبک خودکامه وجود ندارد.
سبک مشاوره در تصمیم گیری (مشاوره)
در این سبک، دوباره تصمیم نهایی با مدیر یا عضو ارشد تیم است. اما تفاوت این است که افراد ارشد به دنبال نظر اعضای تیم هستند و نظرات آنها را در نظر می گیرند.
سبک مشورتی مطمئناً کمی بیشتر از سبک استبدادی زمان می برد، اما این سبک می تواند باعث شود اعضای تیم بیشتری احساس کنند که در تصمیم گیری نقش داشته اند
علاوه بر این، واقعاً ممکن است که اطلاعات ارائه شده توسط عضو بر انتخاب نهایی تأثیر بگذارد و این روش عملکردی فراتر از انیمیشن نمایش دارد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.