دانلود جزوه مدیریت توسعه عباس محمدزاده پیام نور

قسمتی از بخش های مهم خلاصه کتاب مدیریت توسعه عباس محمدزاده پیام نور

مقدمه :

همانطور در که درس توسعه اقتصادی اشاره شده است، کشورهای جهان سه به دسته سنتی، درحال توسعه و توسعه یافته طبقه بندی می شوند.

 امروزه کشورهای سنتی بسیار می کم باشند، و اغلب کشورهای جهان حرکت از را خود مبداء جامعه سنتی به سمت جامعه توسعه یافته آغاز کرده به که اند این جوامع کشورهای در حال توسعه در یا حال گذار می گویند؛ زیرا درحال از عبور یک مرحله تاریخی به یک مرحله تاریخی دیگر هستند.

هرگونه حرکتی از جامعه سنتی به طرف جامعه مدرن، الزاماً به توسعه یافتگی منتهی نمی تنها .شود حرکت در مسیر صحیح و متناسب با ظرفیت ها و توان یک کشور و استفاده از فرصت های موجود در سطح جهان است که یک کشور به را توسعه می رساند.

تعریف مفاهیم اولیه:

رشد اقتصادی: به عنوان یک پدیده کمی تغییرات در میزان تولید ملّی است که این تغییرات ممکن است مثبت باشد یا منفی اثر در . رشد مثبت اقتصادی، یک کشور قادر خواهد بود نیازهای مصرف کنندگان را بیشتر برآورده نماید و استانداردهای زندگی را ارتقاء بخشد ( مصرف واقعی و کاذب )

توسعه اقتصادی: به فقط رشد اقتصادی محدود نمیشود بعد در و گسترده تری ایجاد زیر ساختها و مسائل مربوط به فقر، عدالت، شهرنشینی، مهاجرت، بیکاری، توزیع درآمد و سایر شاخصهای اجتماعی بر در نیز را میگیرد.

پیشرفت اقتصادی: می را آن توان مفهوم کاملتری » از توسعه اقتصادی«دانست که برخلاف توسعه، از ایستایی به پویایی از و وضعیت مطلوب به حرکت در مسیر چشم انداز اشاره دارد.

سیر تحول کشورهای درحال توسعه:

کشورهای درحال توسعه، از بعد جنگ جهانی دوم از) سال  ۱۹۳۹تا ۱۹۴۵ میلادی معادل  ۱۳۱۸تا  ۱۳۲۴شمسی( برای حل مسائل ناشی از توسعه نیافتگی خود، کوششهای زیادی از را طیف برنامه ریزی اقتصادی دولتی و متمرکز تا برنامه ریزی غیرمتمرکز و اقتصاد آزاد انجام داده اند.

 همچنین برخی سازمانهای بین المللی مانند سازمانهای توسعه وابسته به سازمان ملل متحد، سازمان خواروبار و کشاورزی جهانی، یونسکو، بانک جهانی، سازمان بهداشت جهانی که …و ظاهراً برای کمک به این کشورها تلاش میکردند، از استراتژی های متفاوتی استفاده کرده اند نظیر سرمایه گذاری در زیرساختهای اقتصادی، آموزش و پرورش نیروی انسانی، انتقال تکنولوژی، بهداشت، کنترل جمعیت، توسعه روستایی …

در زمان این نظر رایج که بود افزایش در یا یک چند عامل تولید ) کار، مانند سرمایه، تکنولوژی، نیروی انسانی و منابع طبیعی( به تنهایی می تواند موجب افزایش تولید در و شود صورت کنترل رشد جمعیت، سطح رفاه جامعه بهبود می یابد، ولی اهدافی در که این برنامه ها مشخص شده بود غالباً حاصل نگردید!

لذا این تفکر پدید آمد که سازماندهی عوامل تولید (شرط لازم توسعه) مستلزم وجود نهادی ویژه است به تا منظور افزایش تولید، از حداکثر ظرفیت آنان استفاده کند.

در لذا واقع توسعه اقتصادی، می تواند نتیجه افزایش کارایی و بهره وری سازمانها در تبدیل عوامل تولید به کالاها و خدمات مورد نیاز جامعه باشد (شرط کافی توسعه)

برای مطالعه وضعیت سازمانها در کشورهای درحال توسعه، پاسخ به سوالات زیر ضروری می باشد:

– ۱چگونه می توان در کشورهای درحال توسعه، متناسب با رشد و توسعه اقتصادی به آنها، بهبود و توسعه سازمانی مبادرت نمود؟

– ۲این سازمانها چگونه باید سازماندهی شوند و تغییر سازمانی مورد نیاز برای توسعه آنها چگونه باید اعمال شود؟

در پاسخ می توان گفت که نظریه های سازمانی و تجربیات عملی نشان می دهد اولاً طرح و ساختار سازمانی بر عملکرد آن تاثیر اساسی دارد، و ثانیاً میزان کارایی سازمان به تناسب طرح و ساختار با آن وضعیت مکانی، زمانی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، جغرافیایی …و بستگی دارد.