دانلود رایگان پرسشنامه توسعه پایدار گردشگری کریس (۲۰۰۶)

توضیحات

(Last Updated On: سپتامبر 12, 2022)

پرسشنامه توسعه پایدار گردشگری کریس

قسمتی از پرسشنامه توسعه پایدار گردشگری کریس و همکاران (۲۰۰۶):

 

پرسشنامه توسعه پایدار گردشگری دارای ۲۰ سوال بوده که توسط کریس و همکارانش در سال ۲۰۰۶ طراحی و تنظیم شده است و دارای ۳ شاخص ( بعد فرهنگی، بعد زیست محیطی، بعد اقتصادی و بعد اجتماعی ) می باشد

قسمتی از سوالات:

 

_____________________________

 

توسعه پایدار شرط اساسی برای تأمین زندگی ایمن و پایدار است. که سعی در کاهش اتلاف منابع دارند تخریب محیط زیست و بی‌ثباتی اجتماعی نسل توسعه پایدار توسعه‌ای است که نیازهای نسل کنونی را بدون به خطر انداختن توانایی نسل‌های آینده برای برآوردن نیازهایشان برآورده کند.

 

توسعه گردشگری پایدار نیازمند صبر، تلاش و تعهد طولانی مدت است. برای توسعه گردشگری پایدار شاخص هایی مورد نیاز است که می توان آنها را به شرح زیر خلاصه کرد. شاخص‌های اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی، نهادی و فرهنگی که این شاخص‌ها به آن‌ها مرتبط بوده و بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند.

 

مهم ترین دستاوردها در توسعه گردشگری پایدار توجه همزمان به ابعاد اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی، استفاده از رویکرد جامع توسعه گردشگری، برنامه ریزی از پایین به بالا، کنترل آلودگی، منافع توسعه است. آگاهی جامعه محلی و توجه به فرآیندهای عدالت داخلی، توسعه گردشگری از نسلی به نسل دیگر و بین نسلی.

 

پایش فرآیند اندازه گیری مداوم یک یا چند پدیده برای ارزیابی تغییرات آنها در طول زمان است. برای همه استراتژی های توسعه پایدار، ارزیابی ضروری است زیرا امکان ارزیابی اثربخشی سیاست ها و اقدامات و جلب توجه به مشکلات و پیشنهاد پاسخ های مدیریتی مناسب را فراهم می کند.

 

توسعه پایدار گردشگری شامل مدیریت آگاهانه منابع طبیعی، فرهنگی و اقتصادی و استفاده از ابزارهای مدیریتی ویژه برای تثبیت این منطقه است. اجرای گردشگری پایدار یک فرآیند مداوم است و مستلزم نظارت مستمر بر اثرات و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه / اصلاحی در صورت لزوم است. اندازه گیری اثربخشی کلی گردشگری در سطح محلی، ملی یا منطقه ای به طور سنتی بر جنبه های اقتصادی و مالی متمرکز بوده است.

 

با این حال، زیرساخت‌ها و امکانات گردشگری و فعالیت‌های گردشگری اثرات منفی و مثبت زیادی دارد. ابزارهای مختلفی برای سنجش پایداری گردشگری وجود دارد.

 

ابزارهای ارزیابی پایداری در گردشگری معمولاً تأثیرات کلان (جهانی و منطقه‌ای) و خرد (محلی و سطح سایت) را اندازه‌گیری می‌کنند.

 

 

یکی از ابزارهای ارزیابی گردشگری، شاخص های پایداری است. شاخص های پایداری ارزیابی را با استفاده از معیارها اندازه گیری می کنند.

 

 

ویژگی های پایداری نه تنها برای اندازه گیری پیشرفت مفید هستند، بلکه فرآیند یادگیری را برای درک مشترک مسائل زیست محیطی و اجتماعی تحریک می کنند، به ایجاد ظرفیت جامعه کمک می کنند.

 

 

تعریف اهداف توسعه پایدار و استراتژی های مدیریت مناسب کمک می کنند. امروزه معیارهای پایداری ترکیبی از شاخص های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی هستند. برای اندازه گیری شرایط اقتصادی از شاخص های اقتصادی استفاده می شود.

 

 

شاخص های اجتماعی از زمان جنگ جهانی دوم بهبود یافته اند و شاخص های زیست محیطی هنوز نسبتاً جدید هستند. پایداری بیش از ترکیبی از اقتصاد، جامعه و محیط زیست است. اگرچه این چیزها مهم هستند، اما تأثیرات خارجی دائمی هستند.

 

اهمیت اندازه گیری پایداری در اصول بلاژیو

با توجه به اینکه گردشگری پایدار یک هدف دست نیافتنی برای آینده قابل پیش بینی است، بهترین رویکرد در این زمینه تمرکز بر بهبود عملکرد پایداری گردشگری است. بیشترین تلاش ها برای غلبه بر مشکلات و عوارضی است که در فرآیند ارزیابی ایجاد می شود.

 

یکی از آنها اصول بلاژیو است. در سال ۱۹۹۶، گروهی از کارشناسان در یکی از شهرهای ایتالیا – Bellagio – گرد هم آمدند تا مجموعه ای از دستورالعمل های کلی را برای کمک به اجرای استراتژی های توسعه پایدار آماده کنند. این دستورالعمل به ویژه در مورد گردشگری اعمال می شود.

 

در پایان این نشست، کارشناسان مجموعه ای از اصول را برای سنجش پیشرفت به سوی توسعه پایدار تدوین کردند که به اصول بلاژیو معروف است.

 

اولین اصل بلاجیو بر نیاز به داشتن چشم انداز روشن و تعریف عملیاتی از آنچه توسعه پایدار را تشکیل می دهد، تأکید می کند. سه اصل بعدی برتری مدل جامع را در حمایت از یک رویکرد سیستمی و کل نگر با در نظر گرفتن زمان و مکان کافی نشان می دهد.

 

اصول زیر بر لزوم واکنش عملی و سریع برای اجتناب از مشکلات سیاسی تاکید می کند. آخرین اصل مربوط به ظرفیت کافی برای ارزیابی نیازهای