20 بگیر سامانه رسمی 20 بگیر
توضیحات
قسمتی از پرسشنامه حساسیت بین فردی (IPSM) :
اﮔﺮﭼﻪ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى در زﻣﻴﻨﻪ ﺗﻌﺎﻣﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ، اﻳﻦ اﺻﻄﻼح ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ در زﻣﻴﻨﻪ درك آﻣﺎدﮔﻰ ﺑﺮاى اﺑﺘﻼ ﺑﻪ اﻋﺘﻴﺎد ﻧﻴﺰ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮد . ﭘﮋوﻫﺶ در زﻣﻴﻨﻪ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﻫﻢ در زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺎﻟﻴﻨﻰ و ﻫﻢ در ﺷﺮاﻳﻂ ﻏﻴﺮ ﺑﺎﻟﻴﻨﻰ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت در ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺎﻟﻴﻨﻰ در ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻى ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻌﻀﻰ از ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم را ﮔﺴﺘﺮش داده اﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻪ ﻃﺮد ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﻫﻤﻴﺖ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى در اﻳﺠﺎد اﺿﻄﺮاب و اﻓﺴﺮدﮔﻰ و واﺑﺴﺘﮕﻰ ﺑﻪ ﻣﻮاد را ﻣﻄﺮح ﻛﺮدهاﻧﺪ (ﻫﺎرب، ﻫﻴﻤﺒﺮ، ﻓﺮﺳﻜﻮ، ﺷﺮر و ﻟﻴﺒﻮﻳﺘﺰ، ٢٠٠٢).
ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺎزﺧﻮرد اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ، ﻧﮕﺮاﻧﻰ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﻳﮕﺮان، ﺗﺮس از ﺑﻰﻛﻔﺎﻳﺘﻰ ﺷﺨﺼﻰ و ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺳﻮءﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﻜﺮر رﻓﺘﺎر ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى دﻳﮕﺮان ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ (ﺑﺎﻳﺲ و ﻫﻤﻜﺎران، ١٩٩٣). اﻓﺮاد داراى اﻳﻦ ﺻﻔﺎت ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻓﺮاد داراى اﺷﺘﻐﺎل ذﻫﻨﻰ اﻓﺮاﻃﻰ درﻳﺎره رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى، ﮔﻮش ﺑﻪ زن و ﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎى ﺗﻌﺎﻣﻼت ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪهاﻧﺪ.
اﻓﺮاد داراى ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﺑﺎﻻ، ﺗﻤﺎﻳﻞ دارﻧﺪ رﻓﺘﺎر ﺧﻮد را ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ اﻧﺘﻈﺎرات دﻳﮕﺮان ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺘﻘﺎد ﺑﺎ ﻃﺮد را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ (ﺑﺎﻳﺲ و ﭘﺎرﻛﺮ، ١٩٨٩). زﻧﺪﮔﻰ و ﻧﻮع رﻓﺘﺎر آﻧﻬﺎ ﺑﺮاى دﻳﮕﺮان و ﺑﺮاى ﺟﻠﺐ رﺿﺎﻳﺖ آﻧﻬﺎ و ﻣﺼﻮن داﺷﺘﻦ ﺧﻮد از اﻧﺘﻘﺎدﻫﺎﺳﺖ. اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻋﻠﻰرﻏﻢ ﻣﻴﻞ ﺑﺎﻃﻨﻰ ﺧﻮد ﺳﻌﻰ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻰ را اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻫﻨﺪ و ﺗﺼﻤﻴﻢﻫﺎﻳﻰ را ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان ﻫﻢ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻣﻮاﻓﻘﻨﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻰ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى، ﻳﻚ اﺣﺴﺎس ﻋﺪم ﻛﻔﺎﻳﺖ ﺷﺨﺼﻰ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﻔﺴﻴﺮﻫﺎى ﻧﺎدرﺳﺖ ﻣﻜﺮر از رﻓﺘﺎر ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى دﻳﮕﺮان اﺳﺖ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﻧﺎراﺣﺘﻰ در ﺣﻀﻮر دﻳﮕﺮان و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺟﺘﻨﺎب ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى و رﻓﺘﺎرﻫﺎى ﻏﻴﺮﺟﺮاﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻰﺷﻮد (ﺑﺎﻳﺲ و ﭘﺎرﻛﺮ، ١٩٨٩؛ دﻳﻮﻳﺪﺳﻮن، زﻳﺴﻮك و ﻫﻠﻤﺰ، ١٩٨٩).
ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ، اﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎى ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى از اﺻﻄﻼح ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻪ ﻃﺮد اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد. ﺑﺎﻳﺲ و ﭘﺎرﻛﺮ (١٩٨٩) ﮔﺰارش ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ اﻓﺮاد اﻓﺴﺮده ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﺑﺎﻻﻳﻰ دارﻧﺪ. ﻫﺎرب و ﻫﻤﻜﺎران (٢٠٠٢) ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﻳﻜﻰ از ﻋﻮاﻣﻞ دﺧﻴﻞ در اﺧﺘﻼل اﺿﻄﺮاب ﻓﺮاﮔﻴﺮ اﺳﺖ. ﮔﻴﻠﺒﺮت، دوراﻧﺖ و ﻣﻜﻴﻮن (٢٠٠٦) دو ﻧﻮع ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﺮد و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﺮ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﺮدﻧﺪ. آﻧﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺮدان و زﻧﺎن اﻓﺴﺮده ﻫﻴﭻ ﺗﻔﺎوﺗﻰ در ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻪ ﻃﺮد، ﺧﺸﻢ ﻳﺎ اﺿﻄﺮاب ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ؛ اﻣﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺟﻨﺴﻴﺖ و اﻧﺘﻘﺎد از ﺧﻮد و اﺣﺴﺎس ﺣﻘﺎرت ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎﻳﻰ وﺟﻮد دارد.
ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى (IPSM) ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎﻳﺲ و ﭘﺎرﻛﺮ در ﺳﺎل ١٩٨٩ ﺑﺮاى ﺳﻨﺠﺶ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﻳﺎ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻪ ﻃﺮد اﭼﺘﻤﺎﻋﻰ اﺑﺪاع ﺷﺪ. اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺷﺎﻣﻞ ٣٦ ﺳﻮال و ٥ زﻳﺮ ﻣﻘﻴﺎساﺳﺖ زﻳﺮﻣﻘﻴﺎسﻫﺎى اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: آﮔﺎﻫﻰ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺎﺋﻴﺪ، اﺿﻄﺮاب ﺟﺪاﻳﻰ، ﻛﻤﺮوﻳﻰ و ﻋﺰتﻧﻔﺲ ﺷﻜﻨﻨﺪه.
ﺑﺨﺶ ﺳﻮم: رواﻳﻲ و ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى (IPSM)
ﺑﺎﻳﺲ و ﭘﺎرﻛﺮ (١٩٨٩) آﻟﻔﺎى ﻛﺮوﻧﺒﺎخ را ﺑﺮاى زﻳﺮﻣﻘﻴﺎسﻫﺎى آﮔﺎﻫﻰ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ٧٦/٠، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺎﺋﻴﺪ ٥٥/٠، اﺿﻄﺮاب ﺟﺪاﻳﻰ٦٧/٠، ﻛﻤﺮوﻳﻰ ٦٣/٠ و ﻋﺰتﻧﻔﺲ ﺷﻜﻨﻨﺪه ٥٩/٠ و ﻛﻞ ﻣﻘﻴﺎس ٨٦/٠ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ آﻧﻬﺎ رواﻳﻰ ﻫﻤﺰﻣﺎن اﻳﻦ آزﻣﻮن را ﺑﺎ آزﻣﻮن ﻗﻀﺎوت ﺑﺎﻟﻴﻨﻰ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﺑﺮاﺑﺮ ٧٢/٠ ﺑﺮآورد ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ رواﻳﻰ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎﻻى اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺳﺖ.
در اﻳﺮان آﻟﻔﺎى ﻛﺮوﻧﺒﺎخ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ در ﭘﮋوﻫﺶ وﺟﻮدى و ﻫﻤﻜﺎران (١٣٩٣) ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ٨١/٠ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺤﻤﺪﻳﺎن و ﻫﻤﻜﺎران (٢٠١٦) ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻰ ﻣﺸﺨﺼﺎت روانﺳﻨﺠﻰ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ. آﻧﻬﺎ آﻟﻔﺎى ﻛﺮوﻧﺒﺎخ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ را ﺑﺮاى زﻳﺮﻣﻘﻴﺎسﻫﺎى آﮔﺎﻫﻰ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ٧٠/٠، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺎﺋﻴﺪ ٥١/٠، اﺿﻄﺮاب ﺟﺪاﻳﻰ٥٨/٠، ﻛﻤﺮوﻳﻰ ٥٨/٠ و ﻋﺰتﻧﻔﺲ ﺷﻜﻨﻨﺪه ٧٠/٠ و ﻛﻞ ﻣﻘﻴﺎس ٨٦/٠ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻧﺪ.
ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم: ﻧﻤﺮهﮔﺬارى ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى (IPSM)
اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ داراى ﻣﻘﻴﺎس ٨ درﺟﻪاى ﻟﻴﻜﺮت اﺳﺖ.
زﻳﺮ ﻣﻘﻴﺎسﻫﺎى ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ
اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ داراى ﭘﻨﺞ زﻳﺮﻣﻘﻴﺎس اﺳﺖ ﻛﻪ در زﻳﺮ ﺑﻪ ﺗﻔﻜﻴﻚ زﻳﺮﻣﻘﻴﺎسﻫﺎ آوردهاﻳﻢ.
ﻧﻤﺮهﮔﺬارى:
ﺟﻤﻊ ﻧﻤﺮات ﺗﻤﺎم ﺳﺆاﻻت، ﻧﻤﺮه ﻛﻞ آزﻣﻮن ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﻓﺮد را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻰدﻫﺪ. ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻧﻤﺮهاى ﻛﻪ ﻓﺮد در اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ اﺧﺬ ﻧﻤﺎﻳﺪ ١٤٤ و ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮﻳﻦ ﻧﻤﺮه ﺻﻔﺮ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ. ﻧﻤﺮه ﺑﺎﻻﺗﺮ و ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ١٤٤ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﻣﻴﺰان ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﺑﺎﻻ و ﻧﻤﺮه ﭘﺎﻳﻴﻦ و ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﺻﻔﺮ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮد ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدى ﭘﺎﻳﻴﻨﻰ دارد.
منابع:
وجودی، بابک؛ عطارد، نسترن؛ پ.رشریفی، حمید. (1393). مقایسه حساسیت بین فردی و ابراز وجود در افراد وابسته به مواد مخدر و عادی. فصلنامه اعتیاد پژوهشی سوء مصرف مواد، 8(31).
Boyce, P. & Parker, G. (1989). Developm ent of a scale to measure interpersonal sensitivity. Australian and New Zealand Journal of Psychiatry, 23, 341-351.
Boyce, P. Hichkie, I. Parker, G. Mitchell, P. Wilhelm, K. Brodaty, H. (1993). Specifity of Interpersonal Sensitivity to non- melancholic depression. Affect Disorder, 27,101- 105.
Davidson, J. R. Zisook, S. Giller, E. & Helms, M. (1989). Symptoms of interpersonal sensitivity in depression. Comprehensive Psychiatry, 30, 357-368.
Gilbert, P. Durrant, R. and Mcewan, K. (2006). Investigating relationships between perfectionism, forms and functions of self-criticism, and sensitivity to put-down. Personality and Individual Differences, 41(7), 1299-1308.
Harb, G.C. Heimberg, R.G. Fresco, D.M. Schnrier, F.R. & Liebowitz, M.R. (2002). The psychometric properties of the Interpersonal sensivity Measure in social anxiety disorder. Behaviour Research and therapy, 40(8), 961-979.
Mohammadian, Y. Mahaki, B. Lavasani, F. F. Dehghani, M. & Vahid, M. A. (2017). The psychometric properties of the Persian version of Interpersonal Sensitivity Measure. Journal of research in medical sciences: the official journal of Isfahan University of Medical Sciences, 22.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.